Αποστολέας Θέμα: Απ: ελβετικη ωρολογοποιια  (Αναγνώστηκε 39145 φορές)

0 μέλη και 4 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος StefMac

  • On the balance wheel
  • Μηνύματα: 2541
    • Προφίλ
Απ: Απ: ελβετικη ωρολογοποιια
« Απάντηση #100 στις: Ιούνιος 23, 2008, 06:47:44 πμ »
εδω στεφανε το  ποστ οπου εχει και την ερωτηση του μελους

ΟΚ !!!
Δεν κατάλαβα καλά ...

Φιλικά Στέφανος.
_Jaeger Le Coultre_
The first Manufacture
 in Valle'e de Joux.

Αποσυνδεδεμένος Simon

  • 36mm case
  • Μηνύματα: 74
    • Προφίλ
Απ: ελβετικη ωρολογοποιια
« Απάντηση #101 στις: Ιούλιος 23, 2024, 12:33:18 μμ »
in house,out house,up house....k.o.k. κουραφέξαλα,άντε να το χοντρύνουμε το παιχνίδι.Patek Philippe 5070 yg base cal.lemania με balance gyromax πατέντα της PP παρουσιάστηκε το 1998 περίπου στα 22.000 ελβετικά φράγκα (περίπου 4.800.000δρχ)το αγόρασα το 2002 με όλα του τα χαρτιά από Γάλλο στη Γενεύη με αναδιπλούμενη μπούκλα έξτρα 1500 ευρώ στα 20.000ευρώ(αυτό ήταν το όνειρό μου από πλευράς ρολογιών) το πούλησα την επόμενη χρονιά μετά από πολλές οικ.πιέσεις 25.000ευρώ!!! σήμερα κάτω από 35.000ευρώ δεν το βρίσκεις με τίποτα(το κίτρινο χρυσό).Άλλο παράδειγμα το pam 127 (1950) to 2003 όταν παρουσιάστηκε 8.000-9.000ευρώ περίπου,σήμερα πωλείται από 15.000 έως 25.000δολλάρια (με μια απλή unitas) και γενικώς σε όλα τα panerai της pre-Vandome εποχής έχουν εκτοξευτεί οι τιμές.Μπορώ να αναφέρω πολλά ακόμη παραδείγματα σε άλλα ρολόγια,αλλά δεν θέλω να γίνομαι κουραστικός,αλλού θέλω να καταλήξω.Την σημερινή εποχή,το έχω ξαναπεί δεν μετράει τόσο το calibre,όσο η ιστορία που κουβαλά το κάθε ρολόι και η κάθε ΕΤΑΙΡΙΑ!Και όλα αυτά όχι μαύρη αγορά αλλά μεταξύ συλλεκτών παγκοσμίως και φυσικά μέσα στο Antiquorum(αν βρεθεί τίποτε κι εκεί).Βλέπεις ακριβά panerai των 7-10 χιλιάδων ευρώ να είναι στο ράφι και άλλα των 3000ευρώ και πιο φθηνά ....να έχουν απογειωθεί.Γιατί απλά το Panerai πρέπει να είναι απλό και λειτουργικό και τα άλλα δεν τους ενδιαφέρουν!ΣΕ Complique, άμα προσέξετε όλο το ενδιαφέρον είναι στραμμένο στην ιστορική Patek Philippe,όλοι οι υπόλοιποι χτυπιούνται μεταξύ τους,εκτός από μεμωνομένες περιπτώσεις μοναδικών κομματιών.Θέλω λοιπόν να καταλήξω στο εξής:την σημερινή εποχή με την τόσο μεγάλη πληθώρα ρολογιών από εταιρίες υψηλής ωρολογοποιίας,το ενδιαφέρον έχει στραφεί στην συνολική εικόνα του ρολογιού και όχι τόσο στις in-house μηχανές της κάθε εταιρίας.Παίρνεις ένα jaeger π.χ. που έχει 6000ευρώ ας πούμε καινούριο και με την έκπτωση 4500 ευρώ......το φοράς το βαρέθηκες ....το χόρτασες!Βγαίνεις να το πουλήσεις:σου λέει ο dealer 2.200-2.300 είναι καλά!παθαίνεις μια ψυχρολουσία!Παίρνεις το gp 6500 ευρώ περίπου καινούριο στα 4.500ευρώ με την έκπτωση.Πας να το πουλήσεις επειδή το μπούχτησες 2000!!!σου λέει ο dealer(άντε και σε καμιά αμερική να το χώσει που είναι μεγάλη η αγορά).διπλό σοκ!!Παίρνεις το aqua timer tης IWC Cousto με μια απλή ΕΤΑ 2892 στα 5000δολλάρια και το πουλάς 4500 δολλάρια διότι η συνολική εικόνα του ρολογιού (και η ιστορία του σε συνεργασία με την καταδυτική ομάδα του Κουστό)σε συνδυασμό με την δυνατότητα για καθημερινή χρήση το κάνει να κρατάει αξία!Πας στην σειρα ferrari της panerai και βλέπεις ότι πάνω από τα μισά ρολόγια είναι στα ράφια,το ίδιο από την σειρά pour ferrari της G.P.pολόγια των 6000 ευρώ και δεν μπορούν να πιάσουν ούτε 1500 ευρώ.Ας χαρούμε λοιπόν ο καθένας μας με τον τρόπο του την αγάπη του για το μηχανικό ρολόι και τώρα αν  είναι in-house ή out-house δεν κολλάω καθόλου.