ΥΓ. Το ρολόι είναι κούκλα και είσαι πολύ τυχερός που περιήλθε στην κατοχή σου. Να το χαρείς με υγεία.
Φίλε μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ, αλλά μόνο τυχερός δεν είμαι!
Μιά φορά και έναν καιρό, εν όψει του αρραβώνα μου αγοράστηκαν πέρα από βέρες /μονόπετρο/ σταυρουδάκια και 2 Omega Constellation από 2 διαφορετικά κοσμηματοπωλεία της Θεσσαλονίκης, ένα για την αφεντιά μου και ένα για τη μετέπειτα σύζυγό μου.
Με δεδομένο πως και ο πατέρας, και ο πεθερός, και ο μακαρίτης ο παπούς είχαν επί δεκαετίες Omega που δεν έβγαλαν το παραμικρό, επέμενα να μην ασχοληθούμε με Zenith/ Breitling/ Rolex και να πάμε κατευθείαν σε αυτό που θεωρούσα αξιόπιστο. Άσχετος ήμουν, δεν ήξερα δε ρώτησα.
Το δικό μου ήταν το Double Eagle Chrono, το παρακάτω:
http://www.omegawatches.com/collection/constellation/double-eagle/co-axial-chronograph/18195191Της γυναίκας ήταν ένα γυναικείο αντίστοιχης αξίας, που δεν το θυμάμαι, το έχω απωθήσει από τη μνήμη μου, αν δεν κάνω λάθος είχε μηχανισμό 3313 όπως κ το άλλο.
Και τα 2 βγήκαν προβληματικά.
Της γυναίκας, μετά τον πρώτο χρόνο σταματούσε όποτε ήθελε, και πήγε στο κοσμηματοπωλείο για τα περαιτέρω. Εκεί μας είπαν πως “το service της Omega είναι απαράδεκτο”, “αργεί πάρα πολύ” και πρότειναν να το κοιτάξουν οι ίδιοι πριν το στείλουν.
Το κοίταξαν 3-4 ημέρες, μας είπαν πως δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα και οτι “τα μηχανικά ρολόγια κάνουν κάτι τέτοια κατά καιρούς”, και το επέστρεψαν. Το ρολόι περιέργως δούλεψε απροβλημάτιστα άλλο ένα εξάμηνο, για να ξανακάνει τα ίδια, οπότε πήγε πάλι στο κοσμηματοπωλείο, πάλι το κοιταξαν, πάλι δε βρήκαν κανένα πρόβλημα, πάλι σταματούσε όποτε ήθελε, της είπαν να το κουρδίζει με την κορόνα και όχι με τις κινήσεις του χεριού.
Όταν πήγε για τρίτη φορά έχοντας σταματήσει χωρίς επιστροφή, είχε λήξει η εγγύηση των 2 ετών, και μας παρουσίασαν μιά νέα θεωρία οτι το ρολόι έπεσε ή χτυπήθηκε. Φυσικά ούτε είχε συμβεί κάτι τέτοιο, ούτε μπόρεσαν να βρουν κάποιο σημάδι -μικρό ή μεγαλύτερο- στην κάσα που να παραπέμπει σε κακομεταχείρηση.
Στο τέλος, άκουσα το αρχηγικό “Θα μας δώσετε 700ευρώ να το στείλουμε στην Omega, θα κάνει 2-3 μήνες, αλλά θα επιστρέψει επισκευασμένο και με εγγύηση για άλλα 2 χρόνια”. Εννοείται πως δε δώσαμε τίποτα, και το ρολογάκι κάνει καριέρα σε ένα συρτάρι γιατί δε θέλουμε να το βλέπουμε.
Με το ρολόι της γυναίκας είχαμε την ευχάριστη ιστορία, με το δικό μου είχαμε μεγαλύτερα πανηγύρια!
Στο εξάμηνο, εκεί που οδηγούσα στα καλά καθούμενα, πετάχτηκε το πάνω κουμπί που βάζει μπροστά το χρονόμετρο. Πήγα στο δεύτερο κοσμηματοπώλη (απ' όπου είχε αγοραστεί), και αφού έκανε το σταυρό του μου είπε πως αν θέλω το στέλνει στο service της Omega, αλλά καθώς “οι άνθρωποι είναι τελείως απαράδεκτοι και μπορεί να αργήσουν πολύ καιρό”, μπορεί να το στείλει σε ένα service άλλης εταιρείας που ξέρει και εμπιστεύεται.
Προτίμησα την τελευταία λύση, και 2 μήνες μετά το ρολογάκι ήταν πάλι στα χέρια μου.
5 μήνες αργότερα, συνέβη το ίδιο ακριβώς πράγμα, πετάχτηκε πάλι το κουμπί (το κάτω αυτή τη φορά) και η ιστορία επαναλήφθηκε, μόνο που πλέον αργήσαμε 5 μήνες αντί για 2.
Και πάνω που πίστευα πως όλα είχαν τελειώσει, 2 μήνες μετά πήγα για μπάνιο και ξέχασα να το αφήσω στο δωμάτιο. Από το να μείνει στην τσάντα δίπλα στην ξαπλώστρα, μπήκα για πρώτη φορά μέσα στη θάλασσα να πλατσουρίσω με το 100m waterproof καμάρι μου. Τι μπορόυσε να πάει στραβά;
Ε λοιπόν το ρολογάκι τράβηξε μέσα υγρασία, και 2 ημέρες μετά σταμάτησε να λειτουργει! Ούτε να το κουρδίσεις μπορούσες, ούτε τίποτα!
Με το που επέστρεψα από τις διακοπές, το πήγα στον κοσμηματοπώλη, με ρώτησε αν κάνω καταδύσεις, του απάντησα οτι μπορεί να με κοιτάξει 2sec και να απαντήσει ο ίδιος (38 χρονών παχουλός τύπος γαρ), και αφού γέλασε και σταυροκοπήθηκε, περάσαμε στο διά ταύτα:
Η εγγύηση ήταν κοντά στη λήξη της (δεν είχε λήξει) και μου είπε πως από το σέρβις της Omega “που είναι απαράδεκτοι και αργούνε” σίγουρα θα έβρισκαν κάποια δικαιολογία για να μην το φτιάξουν ή να χρεώσουν κάποιο τρελλό νούμερο. Δεν είχα πρόβλημα να πιστέψω το παραπάνω, καθώς υπήρχε η εμπειρία από το άλλο omega της γυναίκας.
Προς τιμήν του, μου είπε πως καταλαβαίνει πόσο απαράδεκτο είναι για ρολόι τέτοιας αξίας να παρουσιάζει τόσα προβλήματα, οπότε -πάλι προς τιμήν του- μου έδωσε 2 επιλογές. Ή στέλνει το ρολόι στο επίσημο σέρβις, ή το επισκευάζει με ελάχιστο κόστος στο σέρβις της άλλης εταιρείας που ξέρει και εμπιστεύεται.
Καθότι δεν ήθελα να δώσω ούτε ένα ευρώ στην Omega και το σέρβις της, προτιμήθηκε το άλλο σέρβις.
Οι μήνες περνούσαν χωρίς κανένα νεότερο, πέρασε ένας χρόνος και πάλι ρολογάκι δεν είχα. Έπαιρνα τηλέφωνα στον κοσμηματοπώλη, έπαιρνε στο σέρβις και διαρκώς περίμεναν ένα “δυσεύρετο” ανταλλακτικό. Κάποια στιγμή στον ενάμιση χρόνο, ο κοσμηματοπώλης μου έσκασε τη μπόμπα:
“Tο ρολόι σου ήταν στο σέρβις και κάποιος (κακοπληρωμένος;) υπάλληλος το έκλεψε μαζί με τα υπόλοιπα”!
Τί κάνουμε τώρα;
Καθότι ο άνθρωπος ήταν ξηγημένος, αναγνώρισε με τη μία πως μου οφείλει ή ένα ίδιο Omega ή κάτι άλλο αντίστοιχης αξίας ή τα χρήματα που έδωσα.
Για να πάρω χρήματα πίσω ούτε λόγος. Ο κοσμηματοπώλης ήταν ξηγημένος 100% (που θα μπορούσε να κάνει την παλαβή και να κυνηγιόμαστε σε δικαστήρια), χρεαζόμουν ένα ρολόι, και δεν υπήρχε λόγος να το αγοράσω από κάποιο άλλο κατάστημα (είδαμε και το άλλο κοσμηματοπωλείο!).
Διάλεξα λοιπόν από τον κατάλογο της άλλης εταιρείας (αυτής με το “καλό” σέρβις) κάτι αντίστοιχης τιμής καταλόγου, και το παρήγγειλε λέγοντάς μου πως θα έρθει σε ένα μήνα το αργότερο. Αυτό του είπαν, αυτό μου είπε. Πέρασε ο μήνας, πέρασε και ο επόμενος, για να σκάσει κάποια στιγμή και η επόμενη μπόμπα:
“δεν μπορώ να συννενοηθώ με αυτόν τον τύπο (της άλλης εταιρείας), με έχει τρελλάνει στα ψέμματα και το δούλεμα, θα το πάω δικαστικά, ξέχνα το ρολόι”
Τί κάνουμε τώρα; #2
Ή διαλέγω οτιδήποτε από το μαγαζί (βραχιόλια/ δαχτυλίδια/ σκουλαρίκια κλπ) για να καλύψω τα χρήματα που έδωσα, ή περιμένω κάποιους μήνες να πάρω μετρητά. Το μόνο ρολόι αξίας που υπήρχε ετοιμοπαράδωτο στο κατάστημα ήταν ένα ξεχασμένο Heuer που προφανώς του είχε ξεμείνει του ανθρώπου.
Και με δεδομένο πως ούτε χρειαζόμουν κάποιο κόσμημα, ούτε είχα διάθεση να περιμένω το οτιδήποτε, προτίμησα το Heuer.
Σφράγισε ο άνθρωπος την κάρτα της εγγύησης, το φόρεσα, χαιρετηθήκαμε, και έφυγα.
Αυτή είναι η ιστορία για το πώς κατέληξε στο χέρι μου το Heuer 1964 Carrera Re-edition, ζητώ συγνώμη για το μέγεθος του ποστ, αλλά δε γινόταν περισσότερο περιληπτικά.
´Οπως καταλαβαίνετε δεν μπορούσα να γράψω δημόσια ονόματα, αλλά φωτογραφίες/ serial number και άλλες λεπτομέρειες στη διάθεσή σας με pm.
