Με το λογότυπο της ΕΡΤ βγήκε Βελγικό κανάλι!Η αλληλεγγύη δεν έχει σύνορα. Η απόφαση του βελγικού καναλιού Tele Bruxelles, συγκλόνισε πολλούς και έκανε τον γύρο των social media. Εβγαλε το κεντρικό του δελτίο με το σήμα της ΕΡΤ και από κάτω τη λέξη solidarite, δηλαδή «αλληλεγγύη».Αυτή ήταν η πιο ακραία και εντυπωσιακή αντίδραση στο εξωτερικό η οποία έγινε ως ένδειξη αλληλεγγύης στους εργαζόμενους της ΕΡΤ.
Uploaded with
ImageShack.usΣκληρή κριτική στην ελληνική κυβέρνηση αρκούν τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, μετά την ξαφνική απόφαση για το κλείσιμο της ΕΡΤ.
Χαρακτηριστικός είναι ο τίτλος της γαλλικής “Le monde”, που αναφέρει: “Κλείσιμο της ΕΡΤ, κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί, ούτε κατά τη διάρκεια της δικτατορίας”.
Στο άρθρο της, φιλοξενεί δηλώσεις όσων βρέθηκαν στην ΕΡΤ, τη στιγμή της απόφασης με χαρακτηριστικότερη αυτή του Κωνσταντίνου Ζαμπούνη, τενόρου της χορωδίας της ΕΡΤ, ο οποίος σοκαρισμένος είπε: ''Αυτό είναι η Χούντα που έρχεται''. Και συμπλήρωσε: ''Για εμένα αυτό δεν είναι Δημοκρατία. Είναι όπως η Χούντα, που επέβαλε τη δικτατορία στην Ελλάδα το 1967. Όσα συμβαίνουν είναι αντιδημοκρατικά''.
Ο Παναγιώτης Καλφαγιάννης, πρόεδρος του σωματείου των εργαζομένων δηλώνει: ''Η κυβέρνηση δρα παράνομα και καταχρηστικά. Δεν υπάρχει η έγκριση του διοικητικού συμβουλίου του εθνικού ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού ώστε να κοπεί το σήμα της ΕΡΤ''.
Στη συγκέντρωση χιλιάδων διαδηλωτών έξω από το Ραδιομέγαρο, εστιάζει η “Le Fifaro” που γράφει: “Οι οθόνες της κρατικής τηλεόρασης έσβησαν στην Ελλάδα. Πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε το βράδυ της Τρίτης και διαδήλωσε κατά της απόφασης της κυβέρνησης”.
Η ιταλική "Il sole 24 ore", επισημαίνει ότι μετά το τέλος της χθεσινοβραδινής εκπομπής, έπεσαν οι τίτλοι τέλους για τη δημόσια τηλεόραση στην Ελλάδα και 2.800 άνθρωποι απολύθηκαν.
Η Ελλάδα κλείνει την ΕΡΤ για να δείξει αποφασιστικότητα, γράφουν οι New York Times, τονίζοντας πως η ανακοίνωση της απόφασης από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Σίμο Κεδίκογλου ακολουθεί την πίεση των πιστωτών της να συρρικνώσει το Δημόσιο.
"Είναι μέτρο τόσο της απελπισίας όσο και της αποφασιστικότητας της κυβέρνησης για διαγραφή θέσεων εργασίας", υπογραμμίζει το δημοσίευμα, που τονίζει ότι η απόφαση για κλείσιμο της κρατικής ραδιοτηλεόρασης δεν απαιτεί την έγκριση των βουλευτών
Λίγες ημέρες πριν, υπενθυμίζουν οι ΝΥΤ, το ΔΝΤ είχε επικρίνει την Αθήνα για αποτυχία στη "λήψη πολιτικά δύσκολων μέτρων". Εξ ου και όπως συνεχίζει, η Αθήνα υποσχέθηκε στους πιστωτές της αυτή την εβδομάδα να απολύσει 4.000 δημοσίους υπαλλήλους το τρέχον έτος, συμπεριλαμβανομένων 2.000 μέχρι το τέλος του καλοκαιριού και 15.000 μέχρι το τέλος του 2014. "Δεν είναι δα τρομακτικό σε μια χώρα που μετρά 650.000 δημόσιο εργατικό δυναμικό", επισημαίνεται. "Και παρά την πρωτοφανή κρίση, τις περικοπές και τη λιτότητα, δεν έχει απολυθεί ούτε ένας δημόσιος υπάλληλος", αναφέρει ο συντάκτης.
Η ΕΡΤ δίνει την αφορμή στους Νew York Times να ασχοληθούν με το θέμα του δημοσίου στην Ελλάδα: "Σε έναν ιδανικό κόσμο, μια "ανακαίνιση" των δημοσίων υπηρεσιών θα βελτίωνε την αποτελεσματικότητα στη χάραξη πολιτικής για την είσπραξη των φόρων και θα οδηγούσε την Ελλάδα πιο σταθερά στο δρόμο προς την ανάκαμψη, ωστόσο τα οδοφράγματα παραμένουν. Η δημόσια διοίκηση στην Ελλάδα είναι γεμάτη με υπαλλήλους που πήραν θέσεις εργασίας με ρουσφέτι, θέσεις εργασίας για ψήφους από καθεστώτα καθαρού νεποτισμού".
"Θυμάστε τη γενική κατακραυγή που ξεσήκωσε το 2008 η αναγγελία του Νικολά Σαρκοζί περί κατάργησης των διαφημίσεων μετά τις οκτώ το βράδυ στα δίκτυα της κρατικής France Télévisions; Φανταστείτε τι θα συνέβαινε αν ο Φρανσουά Ολάντ ανακοίνωνε την ολοκληρωτική κατάργηση του γκρουπ...", διερωτάται σε δημοσίευμά της, η γαλλική έκδοση της εφημερίδας "Huffington Post" με τίτλο "Η δημοκρατία έχασε μία φωνή – Τέλος η ΕΡΤ – Στοίχιζε πολύ".
"Αυτό ακριβώς κάνει η Ελλάδα. Η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε το βράδυ της Τρίτης το άμεσο λουκέτο της δημόσιας ραδιοφωνίας και τηλεόρασης, προβάλλοντας ως δικαιολογία τα πρότερα φαινόμενα εξακολουθητικής κακής διαχείρισης", σημειώνει το δημοσίευμα, παραθέτοντας τη σχετική ανακοίνωση του εκπροσώπου Τύπου της κυβέρνησης, με έμφαση στα λεγόμενά του περί έλλειψης διαφάνειας και αδικαιολόγητων δαπανών.
