Προσωπικά πιστεύω ότι το δικαίωμα της σεξουαλικής ελευθερίας πρέπει να είναι απαραβίαστο και κατά συνέπεια και το συμβόλαιο ελεύθερης συμβίωσης. Είναι Ευρωπαϊκή κατάκτηση και μέσα στα διακαιώματα του ανθρώπου μαζί με όλες τις υπόλοιπες ελευθερίες. Το ίδιο συμβαίνει και σε όλες του δυτικού τύπου κοινωνίες. Και επειδή τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι αποτέλεσμα πολλών αγώνων εδώ και 2 αιώνες, είναι μέρος της ιστορίας του δυτικού πολιτισμού και πάνε πακέτο. Πάνε δε πακέτο γιατί είναι αποτέλεσμα χιλιάδων συμβιβασμών με σκοπό την κοινωνική ειρήνη. Σε κάποιον μπορεί να μην αρέσουν οι κομμουνιστές ή οι ακροδεξιοί (και για αυτό εξ άλλου έγινε και ένας αιματηρός εμφύλιος), σε κάποιους άλλους μπορεί να μην αρέσουν οι μαύροι, σε εμένα προσωπικά δεν αρέσουν οι κοκκινομάλλες με μικρά βυζιά, σε μερικούς εδώ μέσα μπορεί να μην αρέσουν οι αδελφές και πάει λέγοντας.
Σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, στις περισσότερες πολιτείες των ΗΠΑ, στον Καναδά, στην Ιαπωνία, σε αρκετές χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, σε μερικές χώρες τις Λατ. Αμερικής, το δικαίωμα στην επιλογή συντρόφου είναι κατοχυρωμένο. Αντίθετα, δεν είναι κατοχυρωμένο σε πολλές άλλες χώρες όπως στην Αφρική, στον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο, στην Ινδονησία, σε δικτατορίες κλπ.
Διαλέξτε λοιπόν σε ποιους θέλουμε να μοιάσουμε και πείτε το ανοιχτά για να ξέρουμε επί τέλους πού βαδίζουμε σαν χώρα.
Για να κλείσω το θέμα, ξανατονίζω ότι οι ατομικές ελευθερίες πάνε πακέτο. Και πάνε πακέτο γιατί αν αρχίζει ο καθένας από μας και αφαιρεί ότι δεν του αρέσει τότε οι κοινωνική ειρήνη πάει περίπατο.
