μόλις κάθομαι στην θέση μου... αντικρίζω την εργαλειοθήκη στο πίσω κάθισμα του μπροστινού μου ... μόλις την βλέπω, μου κόβονται τα γόνατα ... πρώτη σκέψη
"που πάω θεέ μου, θα γυρίσω σπιτάκι μου ...;;;'' δεύτερη σκέψη
"παίρνω τα πράγματα μου και κατεβαίνω γρήγορα" ... γαμώτο τι να κάνω ;;; αυτή είναι η δουλειά μου και πρέπει να πάω ...!!!
... πάω μπροστά στο πιλοτήριο να ρωτήσω τον κυβερνήτη αν είναι όλα ΟΚ ... αυτό που αντικρίζω δεν περιγράφεται ...
άντε καλό μου ταξίδι και ο Άγιος Νικόλας προστάτης των ναυτικών μας να βάλει το χέρι του να πάνε όλα καλά ...
το μοτεράκι τσιμπάει λίγο λαδάκι ... τι να κάνει το έρημο ... πετάει εδώ και 50-60 χρόνια !!!
... to be continued !!!