Και μερικές πασίγνωστες φωτογραφίες, συνοδευόμενες από την "ιστορία" τους:
Ο φωτοδημοσιογράφος Nick Carter βρίσκεται στο Σουδάν στο πλαίσιο μιας δημοσιογραφικής αποστολής των NY Times. Όταν ακούει περίεργους ήχους σε μία κοντινή ανοιχτή έκταση, πλησιάζει και αντικρίζει το θέαμα ενός εξουθενωμένου κοριτσιού από το Σουδάν που προσπαθεί να φτάσει στο κέντρο σίτισης του ΟΗΕ που βρίσκεται ένα χιλιόμετρο μακριά. Ένα όρνιο έχει σταθεί λίγα μέτρα μακριά της και περιμένει να πεθάνει για να ορμήξει. Ο φωτογράφος περιμένει υπομονετικά να βρει το κατάλληλο κάδρο, το απαθανατίζει και στην συνέχεια διώχνει το όρνιο. Η φωτογραφία κερδίζει το Pulitzer αλλά όλοι αναρωτιούνται γιατί ο Carter δεν βοήθησε το κορίτσι να φτάσει στο κέντρο, χαρακτηρίζοντάς τον ως το «δεύτερο αρπακτικό» του σκηνικού. Ο Carter αυτοκτονεί μετά από λίγα χρόνια, υπό το βάρος των σκηνών που παρακολούθησε στην Αφρική.
Στο χωριό Trang Bang του Βιετνάμ, οι βόμβες ναπάλμ σκάνε και τα παιδάκια τρέχουν πανικόβλητα και τραυματισμένα. Το γυμνό κοριτσάκι της φωτογραφίας έχει υποστεί σοβαρά εγκαύματα σε όλο του το σώμα και ο φωτογράφος, αφού αποτυπώσει το συγκλονιστικό στιγμιότυπο μεταφέρει το κοριτσάκι και μερικά ακόμη παιδιά σε κοντινό νοσοκομείο, όπου χρειάζονται αρκετές εβδομάδες για να επουλωθούν τα τραύματά τους. Ταυτόχρονα, ο φωτογράφος Nick Ut έχει κερδίσει το Pulitzer, ενώ πλέον το κοριτσάκι που επιβίωσε, εργάζεται για την Unesco.
Βρισκόμαστε στο Πεκίνο του 1989. Λίγο πριν καταρρεύσουν πολλά κομμουνιστικά καθεστώτα στον κόσμο, Κινέζοι φοιτητές βγαίνουν να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά στην πλατεία Τιενανμέν και ζητούν μεταρρυθμίσεις. Τα τανκς απομακρύνουν τον κόσμο, αλλά ένας άνθρωπος παραμένει μπροστά από τις ερπύστριες κουνώντας ειρηνικά τις… σακούλες που κρατά. Κανείς ποτέ δεν έμαθε το όνομά του, αλλά ο άνδρας που ανέκοψε την πορεία των τανκς έγινε γρήγορα παγκόσμιο σύμβολο που εκφράζει την ικανότητα του καθενός να κάνει την διαφορά.
Στο νότιο Βιετνάμ, το 1968, ο αρχηγός των βιετναμέζικων κρατικών δυνάμεων Ngoc Loan τραβάει την σκανδάλη και εκτελεί εξ επαφής τον άμαχο, όσο ο Eddie Adams απαθανατίζει την στιγμή. Αργότερα, αποδεικνύεται πως ο άμαχος είναι ένας Vietcong που προ ολίγου είχε βοηθήσει στην δολοφονία δεκάδων μελών της αστυνομίας. Ήδη, όμως, η παγκόσμια κοινή γνώμη είχε κατατάξει τον Loan στην κατηγορία των απάνθρωπων δολοφόνων και συνέδεσε την φωτογραφία με την ωμή φρίκη του πολέμου. Ο Loan δεν κατάφερε έκτοτε να φτιάξει την ζωή του. Πώς θα μπορούσε άλλωστε, όταν κάθε ημέρα έβρισκε και άλλο ένα βαμμένο τοίχο με υβριστικά μηνύματα έξω από το σπίτι του; Ο φωτογράφος Eddie Adams φέρεται να δήλωσε: «Ο Loan σκότωσε τον Vietcong με το όπλο του. Εγώ σκότωσα τον Loan με την φωτογραφική μου μηχανή».
ΠΗΓΗ: http://left.gr/news/fotografies-poy-allaxan-ton-kosmoΤο αν είναι η original "πηγή" δεν το ξέρω, εγώ εκεί τις βρήκα συγκεντρωμένες !
