Το 1992 πήρα το 1ο για τα 100 μύρια ρολόγια της Swatch
ακολούθησε το επόμενο το 1994
και ένα από τα πιο καλοπουλημένα IRONY του 1997 ( το έχω ακόμα και δουλεύει )
και μετά από αναζητήσεις σε Tissot, Longines, Ω, Zenith, Seiko, Casio, Nixon και άλλα brands που πέρασαν από τα χέρια μου
κατέληξα πίσω σε Swatch.
Μάλλον κατάλαβα γιατί ένα Swatch κέρδισε τη μάχη με κάθε άλλο brand
1) Είναι φθηνό και αντί-πουλ μουρ. ( αν είσαι ποζεράς περιουσίας, αγνόησε αυτό ως πλεονέκτημα )
Όποιου του αρέσει το σχέδιο που αγοράζω οκ ,αλλά δεν εντυπωσίαζει με το κόστος τους άλλους μόνο με το στυλ.
2) Είναι σχεδιασμένα από καλλιτέχνες και έχουν επετειακά μοντέλα για events όπως ολυμπιάδες,
δράκους για το 2012 ( χρονιά του δράκου κτλ. )
δηλαδή είναι souveneir για ότι θέλει να θύμάται ο καθένας από κάποια χρονιά της ζωής του.
3) σου φτιάχνει τη διάθεση.
4) μπορείς να πάρεις όσα θες χωρίς τύψεις.
5) έχουν πάντα καλή συσκευασία.
6) δεν χρειάζεται να τα προσέχεις σαν περιουσία
7) δεν έχουν βάρος ( μιλάμε για τα originals και όχι την κάθε πίπα που έβγαλε η Swatch για να πιάσει όλη την πίτα )
8 )
ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΓΓΥΗΣΗ (όποιος δεν το πιστεύει ας στείλει στην Swatch ένα σπασμένο Swatch, που δεν το καλύπτει
λογικά η εγγύηση. Ε θα του στείλουν καινούργιο χωρίς ερωτήσεις και χωρίς χρέωση.)
Είναι πολύ πιο ζωντανά ρολόγια.
Γιατί??? Γιατί πολύ απλά
πεθαίνουν. RIP
Δεν ανοίγουν δεν επισκευάζονται.
Ζούνε λιγότερο από τον άνθρωπο και αν τα τινάξουν, όπως κάποιο pet, το θρηνείς και πας
για καινούργιο.
Κρίμα που τα είχα παρατήσει από το 1998 για ένα Casio DW004 για να κάνω σιγά σιγά ότι μεγαλώνω.
