Τα Panerai, αγαπητέ cpt_kotikos (παρεμπιπτόντως, καλώς ήρθες) είναι ρολόγια πασίγνωστα για τη ναυτοσύνη τους. Τώρα, για έναν περίεργο λόγο, η συντριπτική πλειοψηφία των κατόχων δεν πλησιάζει ακτή σε απόσταση μικρότερη των 300m ενόσω τα φοράει. Υπάρχουν πάντως μαρτυρίες ανθρώπων, που έχουν βρέξει το πανέρι τους στα ρηχά ΧΩΡΙΣ αυτό να μπάσει νερά. Επαναλαμβάνω, ΧΩΡΙΣ. Αν ψάξεις στα threads είμαι σίγουρος ότι θα βρεις τέτοιες καταγραφές, καταθέσεις ψυχής ανθρώπων που μπήκαν κατά λάθος με το πανέρι στο νερό και βγήκαν έξω με το ρολόϊ σώο. Πολλοί τους αμφισβητούν, εγώ τους πιστεύω.
Κατά τα λοιπά, είναι γνωστό πως όταν ο πολύς ο κόσμος προφέρει τη λέξη θάλασσα κάνει συνειρμικά τη σύνδεση με τα πανέρια. Είναι δε το ιστορικό υπόβαθρο του ρολογιού τόσο ισχυρό, ώστε η εταιρεία προσφέρει μαζί με κάθε ρολόϊ κι ένα κάρο πλαστικές μινιατούρες βατραχανθρώπων και τορπιλλών, συν κάτι τεράστια λευκώματα, όλ’ αυτά για να γεμίζεις το σαλόνι σου και να μην ξεχνάς ούτε στιγμή πόσο ιστορικό είναι το ρολόϊ που φοράς. Δηλαδή, πολύ ιστορικό. Εσύ το ξέρεις, το θέμα είναι να το καταλάβουν και οι υπόλοιποι, εξ ού και οι χάντρες για ιθαγενείς –ουπς, σόρρυ, πλαστικοί τορπιλλάνθρωποι ήθελα να πω !- που σου χαρίζουν μαζί με το ρολογάκι για να τους βάζεις στη βιβλιοθήκη. Ή πάνω στο πιάνο, εάν τυχόν έχεις πιάνο. Και με ουρά, ακόμη καλύτερα, δίνει έμφαση στον μακαρονά τον mascalzone, που έχει καβαλήσει την τορπίλη λες κι είναι καλαβρέζικο γαϊδούρι στο χωριό του. Ντέϊ !
