προσωπικά ποτέ δεν είχα ένα πολύ μεγάλο πόθο.
εκτός από τη Χριστίνα ίσως.
με αφορμή όμως αυτό το θέμα, θυμήθηκα ένα PloProf σε πάρα πολύ καλή κατάσταση
που μου πουλούσε με πολύ χαρά ένας γερμανός δύτης το 1999 σε μια πλατφόρμα
πετρελαίου στη Βόρεια Θάλασσα, και το οποίο αρνήθηκα χωρίς πολύ συζήτηση, γιατί
είχα βάλει στο μάτι ένα πανέμορφο (για τα δικά μου μάτια τουλάχιστον) 37άρι μαύρο
τζάμπο VC222 του 1977 που είχα φορέσει στο χέρι μου λίγες μέρες πριν σε ένα μαγαζί
στη Γενεύη.
τελικά δεν πήρα ούτε το 222 γιατί όταν επέστρεψα στη Γενεύη τρεις μέρες μετά ήταν
πια πολύ αργά. τι μ@λ@κ@ς, γ@μ% τον Gentá μου γ@μ%!
ανέκαθεν είχα μια σειρά από ρολόγια που θα τα ήθελα πολύ, και νομίζω ότι πάντα θα
υπάρχει ας πούμε κάποιο PP, ή AP ή VC (όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά) να με
ταρακουνάει από καιρό σε καιρό.
αυτή την περίοδο είμαι στο τσακ να πάρω το ένατό μου, δεν έχω όμως το πάθος που
είχα σε κάποια από τα προηγούμενα. ίσως το πάθος να είναι και θέμα ηλικίας και άλλων
προτεραιοτήτων...
αυτά.
σας κούρασα.
Η.
