Konakis κόκκινη κάρτα και πέντε αγωνιστικές τιμωρία!
Μιας και ζούμε στην εποχή όπου κυριαρχούν τα σπορ ρολόγια θα αναφερθώ στη σημαία της ΑΡ το Royal Oak.
Αν δεν κάνω λάθος ήταν όχι μόνο το πρώτο δικό της ατσάλινο ρολόι, αλλά και το πρώτο ατσάλινο που βγήκε από εταιρεία της αγίας τριάδας (ΑΡ, ΡΡ, VC), εν έτει 1972. Αυτό το εμβληματικό μοντέλο, που ήταν σχεδίασης Genda, ποτέ δε μου άρεσε. Μου έμοιαζε ως ατσάλινη γκουμούτσα (ξέρω, ξέρω, έχω κι εγώ ατσάλινες γκουμούτσες, αλλά περί ορέξεως ...γλαρόσουπα) και απέστρεφα το βλέμμα μου κάθε φορά που το έβλεπα.
Όμως πρέπει να αντιμετωπίζεις τους "φόβους" σου για να τους ξεπερνάς. Κι έτσι την προηγούμενη εβδομάδα το δοκίμασα. Το έχω πει και το ξαναλέω. Τίποτα δεν αντικαθιστά τη δοκιμή του ρολογιού στον καρπό. Το Ω ΡΟ, όπως και το IWC Aquatimer 2000m μου αρέσουν πάρα πολύ στις φωτογραφίες και δείχνουν εντυπωσιακά. Όταν τα βάζω όμως στο χέρι μου μού φαίνονται κακάσχημα.
Το αντίθετο συνέβει με το RO. Έπαθα πλάκα! Το φόρεσα και δεν ήθελα να το βγάλω. Τι όμορφο ρολόι, ντελικάτο, διακριτικό! Η μηχανή του ένα κουκλί και το καντράν τόσο προσεγμένο. Το δε φινίρισμα του βουρτσισμένου ατσαλιού που το κάνει να γυαλίζει, αναλόγως πως πέφτει το φως, είναι το κάτι άλλο. Δεν υπάρχει, που λέει και ο Stardrive!
EΞΑΙΡΕΤΙΚΟ και δεν είναι και χοντρό.
Δοκίμασα και το ROO, Royal Oak Offshore. E αυτό ήταν γκουμούτσα, το ρολόι του Ρόμποκοπ. Αλλά, είπαμε, περί ορέξεως...
Φιλικά
Δημήτρης