Αγαπητέ trelovet. Δεν νομίζω οτι "αντιστάθηκε" κανείς στο δικαίωμα του οιουδήποτε να αγοράζει ότι θέλει και να έχει τον δικό του τρόπο σκέψης και επιλογής των ρολογιών του.
Φοβάμαι οτι αρχίζουμε πάλι να μπερδεύουμε τα γεγονότα. Μέχρι το 39ο ποστ όλα έβαιναν ομαλά. Εγώ δεν "καταλήγω οτι ο καθένας αγοράζει ότι θέλει". Αυτό είναι προφανές. Απλά στο 39ο ποστ ο φίλος Giraid χαρακτήρισε υπερτιμημένο το Daytona, (το οποίο αγοράζει κανείς σήμερα στα μισά λεφτά από το Edox Κoenigsegg) και άσκησε κριτική για τις τιμές και την αξία των εταιρειών ΥΩ καταλήγοντας στην ελληνική αγορά, λες και τα Parmigiani αν είναι υπερτιμημένα, το κάνουν αυτό μόνο στην Ελλάδα. Δεν γίνεται την ίδια στιγμή να διεκδικείς το δικαίωμα να αγοράζεις ότι θέλεις χωρίς κριτική, αλλά να κριτικάρεις μερικά από τα πλέον καταξιωμένα ρολόγια και τον χώρο της ΥΩ συνολικά. Δεν πρέπει για να χαρούμε το ρολόι μας να πείσουμε τους πάντες οτι αυτοί που αγοράζουν Daytona, Parmigiani ή το ρολόι των 400.000 είναι κορόιδα. Αυτοί δεν έχουν δικαίωμα να αγοράσουν το ρολόι που τους αρέσει; Βρισκόμαστε για άλλη μια φορά μπροστά στο ίδιο φαινόμενο. Κάποιο μέλος μιλάει για τα ρολόγια του. Μετά ασχολείται για το αν είναι σωστή η τιμή του Daytona και του Parmigiani. Μετά αν αξίζει το ρολόι των 400.000 ευρώ. Και όταν απαντήσει κανείς με επιχειρήματα στα σχόλιά του για τα ρολόγια που "έθαψε" (θα μου επιτραπεί η έκφραση) διαμαρτύρεται οτι έχει το δικαίωμα να αγοράζει ότι θέλει. Μα ποιός το αμφισβητεί; Εκεί διαφωνήσαμε;
Τέλος όσον αφορά την επιλογή των πολλών θα σου πω κάτι που έχω γράψει πολλές φορές. Αν δεις μια παλιά ελληνική ταινεία θα παρατηρήσεις οτι ο Βέγγος φοράει πουκάμισο και σακκάκι σε άψογο μήκος στο μανίκι και ποίζει το γκαρσόνι. Αν δεις την τελετή απονομής των Όσκαρ θα δεις οτι οι μεγαλύτεροι stars του πλανήτη φορούν στις ημέρες μας την σηματνικότερη στιγμή της ζωής τους σακκάκι και πουκάμισο σε λάθος μήκος. Δεν μπορούμε έτσι λοιπόν (από ανεξήγητο λαικισμό;) να δεχόμαστε την επιλογή του μέσου όρου ως υπέρτατο κριτήριο. Και σίγουρα είμαστε εδώ για να μοιραζόμαστε απόψεις. Διαφορετικά, αν μείνουμε στο ότι ο καθένας κάνει ότι θέλει, γιατί να μάθουμε τι έκανε, αν δεν μπορούμε να το σχολιάσουμε; Και με αυτό δεν αναφέρομαι στα ρολόγια του Girard, αλλά στο πως έκρινε τα άλλα, αυτά που δεν επέλεξε. Ούτε είναι λογικό να φτάνουμε στο ερώτημα αν είναι πλεονέκτημα να έχει μια εταιρεία δικές της μηχανές.
Παρεπιπτόντως, επειδή έγραψες οτι
"Πόσο πολύ δουλειά να έχει ένα ρολόι και πόσο να κοστίζουν τα υλικά του για να φθάνει την τιμή των 400.000,00 € ή κάποια άλλη?(Άλλοι με αυτά τα χρήματα
αγοράζουν σπίτι, αυτοκίνητο κ.λ.π)...."
ενώ το ρολόι που έχεις κάτω από το όνομά σου, Girard, το Quadruple Tourbillon των Robert Greubel και Stephen Forsey αγγίζει τα 300.000 αν θυμάμαι καλά. Μήπως δεν είναι ένα αριστούργημα ή θα πρέπει να ψάξουμε πόσο στοίχισαν τα υλικά του, ή να το συγκρίνουμε με ένα τριάρι στο Παγκράτι;
Φιλικά
Κωστής
