Φίλε μου @episkeptis, υπάρχουν πάρα πολλοί μηχανικοί χρονογράφοι από μεγάλες και ιστορικές εταιρείες, holly trinity, Lange κλπ. που οι τιμές τους είναι αστρονομικές και φυσικά χωρίς υδατοστεγανοτητα.
Για το ακρυλικό γυαλί έχεις δίκιο αλλά αυτό το επιλέγουν μόνο αυτοί που θέλουν το vintage look ( σαν εμένα τον παλιόγερο) και όχι την πρακτικότητα. Για τους υπόλοιπους υπάρχει η έκδοση με ζαφείρι.
Επίσης έχεις δίκιο ότι ένα ρολόι που θες να το «λιώσεις» πρέπει να είναι τουλάχιστον αδιάβροχο στα 100 - 150 μέτρα. Αν το Moonwatch ήταν αδιάβροχο άνετα θα μπορούσε να είναι για κάποιον το ένα και μοναδικό ρολόι. Βέβαια υπάρχουν πολλοί που το λιώνουν το moonwatch και δεν τρέχει και τίποτα που δεν βουτάνε με αυτό στην θάλασσα...υπάρχουν και τα g-shock 
Τυχαίνει να απαντήσω στο δικό σου ποστ, δεν είναι προσωπικό...
Απλά ακούω όλα τα τρελά σε αυτό το θέμα (όχι το ποστ) είπα να πω και εγώ κάτι
Καταρχήν, τα έχουμε μπερδέψει όλα... μέχρι και λανγκε βάλαμε μέσα!
Λοιπόν ένα τέτοιο ρολόι λανγκε θα το πάρει κάποιος γιατί ξέρει πόσο κοστίζει θα το βάλει σε ένα πάρτι και θα το πετάξει μετά γιατί προφανώς δεν είναι το καθημερινό άνετο ρολόι... ή μήπως είναι;;
Ακριβώς όπως με τα αυτοκίνητα φεραρι λαμποργκινι κτλ όλα αυτά είναι εξαιρετικά για μια ωραία βόλτα καθημερινά όμως όχι, όλοι έχουν μια τζιπαρα ή ένα σμαρτακι από δαύτους που τα έχουν! Ή μήπως είναι;
Το πλεξι γιατί δεν είναι πρακτικό;
Δηλαδή εγώ που θέλω έναν κουρδιστό χρονογραφο πρέπει να πεταχτώ και στην καζιο;;
Εντάξει έχουμε κάνει την Μ...κια επιστήμη προφανώς!! Και βάζω και εμένα μέσα!!
Δηλαδή ο κακόμοιρος ο παππούς μου, που και για την τότε εποχή και για έναν νέο που είχε αφήσει το χωριό να έρθει Αθήνα με μια γυναίκα που είχε κλέψει δεν ήταν ακριβό ένα κουρδιστό ρολόι;;; προφανώς και ήταν!! (Παλιά δεν είχε τόσα αυτόματα τα περισσότερα ήταν κουρδιστα!!) Και με υδατοστεγανοτητα 30 μέτρων ούτε καν 50 και με ένα λουράκι μεν δερμάτινο αλλά 16αρι και εννοείται το κρύσταλλο ήταν πλεξι!! Το φόρεσε από τα 22 του μέχρι τα 90 του που πέθανε...
Κάθε μέρα το κουρδιζε χωρίς να είναι βούτυρο... Κάθε μέρα ήταν στον καρπό του, είτε έκανε τον νερουλα είτε έκανε τον αγρότη! Είτε ήταν καλοκαίρι είτε ήταν χειμώνας, είτε ήταν στον στρατό και μετά στον εμφύλιο...
Όταν μου το έδωσε η γιαγιά μου, είχε ένα ταλαιπωρημένο λουρί, ένα ξεθωριασμένο dial μία χρονομετρια +1 λεπτό τη μέρα, ένα κρύσταλλο πλεξι που προφανώς ήταν τόσο άξιο όχι μόνο για την καθημερινότητα που αντιμετώπισε αλλά και για να κρατάει όλες τις ιστορίες που πέρασε με τον παππού μου μέσα του!!
Αυτό είναι το ρολόι, όχι αυτά που έχουμε εμείς και τα ψιριζουμε!! Ξαφνικά δεν μας κάνει το ρολόι επειδή είναι κουρδιστό, δεν μας κάνει επειδή έχει πλεξι, δεν μας κάνει επειδή δεν έχει υδατοστεγανοτητα 1000 μέτρα γιατί ως γνωστό οι νέοι Έλληνες είναι τρομερά κομμαντα!!
Απελπισία...
Sent from my Huawei P8 Lite using Tapatalk
