Δεν μπορω να καταλαβω το "μισος" ορισμενων για τα quartz. Ακομα και αν παραδεχτουμε οτι τα quartz ειναι "εργαλεια του διαβολου, μιασματα, που ηρθαν να λερωσουν τη καθαρη ορολογιοφιλικη (δικια μου λεξη αυτη) καρδια μας" ας αναλογιστουμε ποσοι ανακαλυψαν τη μαγεια του ρολογιου ξεκινωντας απο ενα quartz. Οταν ειμαι πχ 18 χρονων και θελω ενα ρολοϊ μαλλον δεν θα εχω τη δυνατοτητα να αγορασω tourbillion η εστω ενα hamilton (δεν τα απαξιωνω φυσικα, τα αναφερω επειδη εχουν σχετικα χαμηλες τιμες).
Τι κανω λοιπον? Αγοραζω ενα quartz. Αν ομως μετα αυτο το ρολοϊ σταθει αφορμη να ψαχτω λιγο με τα ρολογια? Μπορει κοιτωντας μια μερα την επιγραφη quartz να πω στον εαυτο μου "μα τι ειναι αυτο? ας μπω λιγο στο νετ να το ψαξω" και δω τις διαφορες και μαγευτω απο τα μηχανικα και γινω ενας μεγαλος λατρης τους, ολα αυτα δεν θα εχουν ξεκινησει απο το ταπεινο quartz? Αρα ακομα και αν δεχτουμε οτι τα quartz ειναι ενα τιποτα, σιγουρα εχουν υπαρξει προθαλαμος για καποιον που αργοτερα ασχοληθηκε με τα ρολογια.
Αν δεν υπηρχαν τα quartz πολυ λιγοτερος κοσμος θα φορουσε ρολοϊ σημερα. Αν φορουσε πολυ λιγος κοσμος ρολοϊ σημερα τοτε το γενικο ενδιαφερον θα ηταν μικροτερο. Αν το γενικο ενδιαφερον ηταν μικροτερο δεν θα ειχε καποιος τη περιεργεια να μαθει περισσοτερα για τα ρολογια. Αυτο που θελω να πω ειναι οτι τα quartz μπορει να ειναι μονο η αρχη για καποιον.
Επισης, το πρωτο ρολοϊ που ειχα στη ζωη μου ηταν ενα quartz. Αυτο το ρολοϊ εχει τη μεγαλυτερη συναισθηματικη αξια για μενα, ποιος ξεχναει το πρωτο του ρολοϊ και τη χαρα της αγορας αυτης? Αν σημερα ειμαι εδω και μου τρεχουν τα σαλια κοιτωντας καποιον πανεμορφο μηχανισμο, ειναι επειδη εχω καποιο quartz ρολοϊ. Αν δεν κανω λαθος, πολλων το πρωτο ρολοϊ ηταν quartz...
btw, εχω βαλει στο ματι ενα quartz ρολογακι τωρα και θα το παρω. Γιατι? Επειδη ειναι φτηνο και ομορφο και το θελω για καθε μερα, ασχετα αν καποιοι εδω μεσα θα πουν οτι θα καω στη κολαση, οτι το μαρτυριο μου θα ειναι να σκιζουν εκατονταδες γραναζια τη (τρυφερη) σαρκα μου.